De kantonnierswoning

's-Hertogenbosch kende vroeger méér sluizen dan die ene Sluis 0. Er was ook een sluis 1 (ter hoogte van de huidige Lambooybrug) en een in de Dieze. Bij deze sluis hoorde ook een kantonnierswoning, die op een eilandje midden in de rivier lag. Slechts via een bootje of over de sluisdeuren was dit huis bereikbaar. De kantonnier P.J. Boerboom woonde hiet met zijn gezin. Omringd door water en temidden van weilanden. Pas in de jaren 30 werden naast de Dieze een industrieterrein opgehoogd en twee industriehavens gegraven. De Veemarkt werd er gebouwd en later een nieuw fabriekscomplex voor De Gruyter. Toen pas kreeg het gezin Boerboom enige buren: Jacobs (later Schouten) de portier, Vastenburg, de chef van de soepafdeling en Van Uden, onderhoudsmonteur bij De Gruyter.

Gedurende de tweede wereldoorlog was het eilandje 'onbezet gebied': geen Duitser heeft er zich laten zien! Onbeschadigd is men de oorlog echter niet doorgekomen: in oktober 1944 kreeg de kantonnierswoning een voltreffer van een granaat. het pand werd weer hersteld en er kwam toen zelfs een smalle loopbrug tussen de veemarktkade en het eiland.

's Woensdags was er altijd veemarkt. 's Morgens werd er druk gehandeld en in de middaguren werd de veemarkt weer schoongemaakt. Dan reden vele vuilniswagens op-en-neer van de Oude Engelenscheweg naar de vuilnisbelt achter Siberië. Voor de jongens van 'de Siep' was er niets leukers dan op de woensdagmiddag illegaal op deze vuilniswagens mee te rijden naar de veemarkt om te kijken of er niets kon gebeuren. Verscheidene malen werden er dan loslopende varkens he smalle bruggetjes opgeduwd in de richting van de kantonnierswoning... Later werd de terugreis door de jongelui met de gemeentelijke vrachtauto's weer aanvaard.

Door de uitgraving van de Ertveldplas werd de loop van de Dieze verlegd en de oude tak gedempt. De (voormalige) kantonnierswoning kwam nu midden op het vergrote parkeerterrein te liggen. Nu de Brabanthallen gaan uitbreiden wordt het leuke pandje ernstig door sloop bedreigd.